'What gives life to a system?'

In de kern gaat Appreciative Inquiry A Positive Revolution in Change van David L. Cooperrider en Diana Whitney (2005) over een manier van leren en veranderen door dialoog (het waarderende gesprek) en onderzoek, die zich kenmerkt door een focus op sterktes en kracht.

Het waarderend onderzoek richt zich op leren op basis van successen en groeien door datgene te versterken wat al werkt. Kenmerkend is vooral het gezamenlijke, participatieve karakter van deze werkvorm. Het is heel goed mogelijk en waardevol ook de wijsheid en energie van de groep te benutten. En samen een gewenste ontwikkeling al doende vorm te geven.

In Nederland kent deze methode vier gespreksrondes als gespreksleidraad en altijd een vooraf gekozen onderwerp of vraagstuk:

1. Voorstellen (kennismaken)
2. Vertellen (ervaringen delen)
3. Verbeelden (dromen)
4. Verwezenlijken (doen)

Er is altijd een vooraf gekozen onderwerp of vraagstuk. Bijvoorbeeld: samenwerken, eenzaamheid, armoede & schulden, zelfstandig thuis ouder worden, vrijheid. Aan een gesprekstafel nemen 7 à 8 mensen deel, inclusief de getrainde dialoog gespreksbegeleider.

Deelnemers (individuele burgers, ervaringsdeskundigen, medewerkers uit organisaties en/of professionals) komen om kennis te maken, ervaringen te delen en inspiratie op te doen. Een dialoog zet aan tot concrete actie, individueel of in een groep. Het vormt vaak de motor voor nieuwe initiatieven en samenwerking.